 |
2014 - 2015
Over vandalen, vastgoed en vallende bomen Ook dit keer wil ik proberen om het afgelopen knotjaar maar eens in thema's samen te vatten, in de hoop dat dat de overzichtelijkheid en leesbaarheid van dit jaarverslag vergroot. Want er gebeurt zo veel, dat een chronologische beschrijving al snel ontaardt in een dorre opsomming van feiten.
Vastgoed
We zagen het al aan het eind van het vorige seizoen: het dak van de Zaagbek begon door te lekken. Een bruine plek in het plafond was het eerste bewijs.sprak hier over met Andries Kerkvliet, inmiddels onze huisaannemer. Andries stelde voor om zowel de Zaagbek als de daarachter gelegen Specht bovenop de daken nog eens extra te overkappen met een nieuw, onderhoudsvrij platen dak. Dat had meteen als voordeel dat de kleine ruimte tussen beide bouwwerken overkapt zou worden, zodat we regenvrije ruimte zouden krijgen voor het opbergen van onze grotere spullen. Andries was bereid om een flink deel van deze klus voor zijn rekening te nemen en maakte op ons verzoek een offerte.
Tijdens de barbecue voor actieve leden van onze VWG in mei opperde Andries een nog veel verdergaand plan. “Waarom schuiven we de Specht niet een stuk verder naar achteren, zodat een nog veel grotere overdekte ruimte tussen beide bouwsels ontstaat?” We legden dit plan voor aan het bestuur van de VWG. Gelukkig zag men de noodzaak van de reparatie meteen in, het plafond van de Zaagbek begon namelijk al behoorlijk door te zadelen. Ter voorkoming van nog meer schade moest snel gehandeld worden. En ook zag het bestuur de voordelen van meer ruimte voor onze spullen meteen in. De opdracht werd verstrekt. Heel snel daarna -het leek wel of het dak er op gewacht had- kwam een deel van het plafond van de Zaagbek na een flinke regenbui naar beneden. Gelukkig was er op dat moment niemand aanwezig. Andries ging meteen aan de slag, geholpen door wat maten en door een aantal van onze knotters. Met een tweetal telescoopkranen van vrienden van Andries werd de Specht, met inhoud en al, naar achteren verplaatst. Het extra dak zat er ook al snel op. Daarna betegeldenen Sjon de nieuwe, overdekte binnenplaats. Vervolgens moest de elektriciteit naar de Specht opnieuw worden aangelegd en stellages voor de opslag van balken en andere materialen worden gebouwd. Ook moest de binnenkant van de Zaagbek worden gerenoveerd.enleverden prima werk af, want half juli 2014 was ook de Zaagbek weer zo goed als nieuw. Als je niet beter wist, zou je denken dat er nooit een lekkage was geweest.
 |
En alsof dat nog niet genoeg was, maakten een paar knotters ook nog eens een mooi en groot insectenhotel, dat in in het bosperceel ten westen van de toegangsweg naar Miech Kompier werd opgesteld.
Dat perceel hadden we vorig seizoen flink onder handen genomen, waarbij ook een open plek was gecreëerd. Erg zonnig, dus een ideale plek voor dit hotel. In die buurt werden ook nog een aantal vleermuiskasten opgehangen.
Vóór de Zaagbek was het na een flinke bui in het verleden regelmatig erg nat. Hoewel er al eens een afvoerputje en een pijp naar de sloot waren aangelegd, bleek dit niet afdoende, omdat deze pijp regelmatig verstopt zat. Er moest iets beters komen. Een echte straatkolk bleek de oplossing. Die kan veel meer water aan, en door het bezinkputje verstopt de afvoer lang niet zo snel. Zeker niet indien deze zo nu en dan leeg geschept wordt. De knotters worden ook putjescheppers! In de zomer werd de nieuwe hemelwaterafvoer aangelegd, met behulp van een kraantje, want de grond waardoor de nieuwe buis moest worden gelegd richting de sloot, was met de hand bijna niet te vergraven door de grote hoeveelheden puin die in het verleden onder het erf waren gestort.
Oh ja, er is een nieuwe functie ontstaan binnen de knotploeg. Zonder echt overleg bleken we plotseling een “werfbaas” te hebben, in de persoon van. Deze zelfbenoemde leidinggevende zorgt op een prima wijze voor het onderhoud van de omgeving van de Zaagbek. Hou vol!
Afvalkevers en andere hufters
Een collega van het Broedvogelinventarisatieteam Kruiskade van de VWG waarschuwde ons in het voorjaar 2014 dat er bij de paalkampeeerplaats illegaal een enorme hut was neergezet, groot genoeg voor meer dan tien volwassenen en uit grote, zware triplexdelen in elkaar gezet met veel spijkers. Ook was er een soort schommelbank gemaakt. Er was al vuur gestookt. Geen kinderwerk! Die hut moest weg, dat was duidelijk. We lichtten SBB , de boswachter, in. Zij antwoordde dat zij er wel een clubje vrijwilligers, die toevallig toch in de omgeving aan het werk waren, op af zou sturen, om de zaak uit elkaar te halen en af te voeren. Ho ho, andere vrijwilligers die ons werk zouden doen in “ons”gebied? Dat ging een aantal knotters te ver. Zij antwoordden SBB dat we het zelf wel zouden regelen. En zo gezegd zo gedaan. Korte tijd later was de illegale bouw verdwenen en alles keurig netjes afgevoerd. Een deel van het plaatmateriaal is hergebruikt bij de verbouw van de Zaagbek.
Dit was helaas niet de enige verstoring in dit deelgebied. Het was al één keer eerder gebeurd, maar nu in veel ergere mate: de illegale aanleg van een aantal struinpaden inclusief bruggetjes van pallets en dergelijke, dwars door de bospercelen aan weerszijden van het fietspad naar de Oostvaart. Met groot materieel (o.a. een motormaaibalk) aangelegd, waarschijnlijk in één dag tijd, door een flinke groep vandalen., op een middag in augustus terugkerend van zijn werk, had weliswaar een groot aantal auto's en zelfs een vrachtwagentje zien staan op de hoek van het Spookverlaat en het fietspad, maar zich pas later gerealiseerd dat hij een kijkje had moeten nemen. In die ene dag waren diverse slingerpaden aangelegd, dwars door de onderbegroeiing in de bospercelen. Die onderbegroeiing bestaat weliswaar voornamelijk uit de -op zich niet zeldzame- braam, maar de paden blijven na het evenement waarvoor ze waren aangelegd, goed begaanbaar. Het ging daarbij om zo'n anderhalve kilometer illegale bospaden!! Verder was er een soort kraal voor paarden aangelegd met stro en vlechtwerk van bamboe en slieten, en had er tijdelijk een uitzicht- of klimtoren in het bos gestaan. Ook was er een aantal inhammen gemaakt, waar waarschijnlijk tentjes gestaan hebben. Her en der lag nog wat zwerfvuil. Bij de grootste toegang (er waren er meerdere aangelegd) waren duidelijk tractorsporen zichtbaar. Met stro was een diep spoor, waarin waarschijnlijk een trekker was weggezakt, opgevuld. Schandelijk, om het bos zo te vernielen!
Begin januari 2015 hebben we een begin gemaakt met het herstel van de schade, door het bos op enkele plaatsen weer ontoegankelijk te maken door het omtrekken van bomen met de Tirfor. Ook besloten we om een droge greppel, aan de zuidzijde van de elzenbospercelen, uit te diepen. Op die manier wordt het terrein een stuk ontoegankelijker, omdat men dan eerst een bruggetje of dammetje moet maken voordat de bospercelen van die zijde betreden kunnen worden. Omdat we hadden gehoord dat daar enige tijd geleden een persrioolleiding langs het fietspad was gelegd, moest deze eerst gevonden worden, voordat we veilig een kraantje konden laten graven. Met de hand werden daarom wat proefsleuven gegraven. We vonden de buis, gelukkig buiten de beoogde te verbreden en te verdiepen bedding van het toekomstige slootje.
 |
Op 18 februari jl. kwam een rupskraantje, ingehuurd door Staatsbosbeheer, de greppel open graven. Dat ging erg voorspoedig. Omdat we dit kraantje de gehele dag mochten gebruiken, was er nog ruimte over voor wat andere klussen. We haalden met de kraan zware boomstammen uit het populierenperceel bij Koot. Verder groeven we een tweetal poelen in de buurt van de ooievaarspaal, die stevig aan het verlanden waren, weer gedeeltelijk open. En bij het eilandje daar in de buurt werd flink gebaggerd. De inzet van zo'n kraantje scheelt een heleboel mankracht!
Ook de Amalia-vogelhut bleef niet van ongewenste aandacht verschoond. Om het aantal hangjongeren en sexverslaafden in de hut te verminderen, hadden we in de zomer van 2014 de toegangsdeur -bij wijze van proef- al verwijderd. Helaas voorkwam dat niet alles. Regelmatig betrappen we nog kwaadwillenden, of vinden hun achtergelaten rotzooi.
Wel heel lief vonden we de illegale schilderactie aan de binnenkant van de hut. Eerst werd het grootste gedeelte van de binnenkant wit geverfd (en volgens onze vastgoedspecialistbeslist niet onverdienstelijk!); de dag er op werden de binnenzijden van de luiken met goudverf gedaan. Later vertelden fotografen ons dat dit door twee pubermeisjes uit Oegstgeest was gedaan. Ze wilden er waarschijnlijk een droompaleisje van maken. Nou, dat soort vandalisme kunnen we nog wel hebben. Door zo'n extra verflaagje wordt de hut alleen maar beter beschermd. Jammer genoeg werden er snel daarna alweer allerlei graffiti in gekrast. Daardoor ziet het er nu toch weer verwaarloosd uit. Ook werden er kleine fikkies gestookt. Dat gebeurt al vele jaren. Gelukkig heeft dit nog steeds niet geleid tot het volledig afbranden van de vogelkijkhut.
 |
Diverse malen hebben wij de vernielingen aan Staatsbosbeheer en aan de gemeente Alphen gemeld. Beide instanties beloofden om hun buitengewoon opsporingsambtenaren (BOA's) wat vaker te laten patrouilleren. Of dat gaat helpen, weten we nog niet. Maar een Alphense BOA wilde wel meteen laten zien dat hij aanwezig is. Op klaarlichte dag werden onze knotters door hem aangesproken. Of ze wel toestemming van Staatsbosbeheer hadden om hout te zagen en te vervoeren. Ze waren nota bene in SBB-kleding aan het werk! Gelukkig begreep de man al snel dat hij met goede mensen van doen had, en trok hij zich ijlings terug.
Er werd, met name door Bert vd Zwaan en door, weer heel veel afval uit ons gebied verwijderd. Wat een rotzooi laten mensen toch achter!
Werkzaamheden
 |
it jaar pakten we op veel gedeelten van de kade de knotwilgen aan, daarbij flink geholpen door de deelnemers aan de Natuurwerkdag en door de Lions. Enkele tientallen knotwilgen werden zorgvuldig van hun pruik ontdaan. De meeste takken werden gebruikt om een afgekalfde oevers van de vogelplas (in de buurt van de boerderij van boer De Frankrijker) te herstellen. Ook elders op de kade werden oevers weer aangevuld met afgesnoeide takken.
Als eerste grote klus van het nieuwe seizoen werd een essenbosperceel aan de oostzijde van de toegangsweg naar de boerderij van Miech Compier gedund en van een inkeping aan de zuidzijde voorzien. Dat leverde weer heel wat goed haardhout op. Daarnaast hebben we dunningen uitgevoerd in het elzenbosperceel tegen de dijk aan de Oostvaart en in drie bospercelen aan de oostkant van het Spookverlaat.
Ook maakten we de 3 jaar geleden gemaakte kerf in het bosperceel ten oosten van de plas bij Menken wat breder, waarbij we een deel van de inmiddels weer opkomende begroeiing opnieuw verwijderden. Zo ontstaat een fasegewijze vernieuwing van dit perceel.
Her en der heeft Sjon ook dit seizoen weer in de bospercelen wat streekeigen struiken aangeplant, om de ondergroei in de bossen een handje te helpen. Ook werden er op de kade soms wat extra vogelaantrekkende struiken door Sjon aangeplant. Bovendien werden er weer de nodige populieren uit het perceel in de buurt van boer Koot gezaagd. Grote bomen, die doormet de oude tractor naar zijn erf werden afgesleept, om daar verder verwerkt te worden.
Een stekelige klus op Schiermonnikoog
Voor het derde achtereenvolgende jaar werd er een knotweekend georganiseerd. Dit keer ging de reis naar het prachtige eiland Schiermonnikoog. Op 26 september 2014 vertrokken maar liefst 25 gezellige knotters met elkaar naar dit mooie gebied, om daar mee te helpen met het verwijderen van stekelige opslag (vooral meidoorns, bramen, rozen en brandnetels; hoe stekelig wil je het hebben?) om het oorspronkelijke landschap, de grijze duinen, weer een beetje in ere te herstellen. Prachtig weer, bijna te warm om te werken! En toch hebben we heel veel gedaan. De rest van het weekend werd besteed aan vogels kijken, en aan team building... nou, dan weet u het wel!
Mee knotten kan, lees meer over een ochtend knotten en kom eens kijken op een zaterdagochtend!